Önce kelam vardı, sonraysa mirkelam. Mirkelam bu yüzden ben gece ben diyerekten sokakta siyah takım elbise ile tabakhaneye birşeyler yetiştirecekmiş gibi koştururdu ki şöyle bir geriye baktığın vakit 15 sene geçmiş. 15 sene bu çocuk oyuncağı değil.
Peki 29 sene, çocuk oyuncağı mı? Hayır o da değil. Peki ne demektir 29 sene? Birileri için mikroskobik bir zaman ama bu yaşta olan biri için bir değil bir kaç ömür.
Gelişen teknolojiler sayesinde yaşama alışkanlıklarının çok hızlı değiştiğinden dem vuracak değilim. Hele ki bu çağda en kabadayı bir olgunun 5 sene ömrü olduğunu falan filan hiç söylemeyeceğim gerek yok.
29 yaş 20'li yaşların aralık ayıdır. Kişinin üçüncü milenyumundan önce ki yılbaşı hazırlıklarıdır. Artık işlerinin yoluna koyması gerektiğini ve ihtiyarlık çanlarının çalındığı bir yaştır.
Nesnelere ve olgulara kafa tutmaktansa boş ver abi dalgana bak denilip bir gözü kapalı yaşamaktır. Aptallara kendi haline bırakıp yoluna devam etmektir.
Deneme yanılmaların son kıvılcımlarının çakıldığı insanın artık sınırlarını ve yeteneklerini iyi bildiği ve bunları esnetmektense sadece korumaya başladığı yaştır 29 yaş.
Hayatın bir yaz tatilinden daha kısa olduğunu ne ihtiyar ne de çok yaşlı olunmayan bu yaşta lükslerdense sadece ihtiyaçları gidermek için yaşar insan oysa.
Bütün kapılardan geçildi gidebilecek heryere gidildi, bütün meyler içildi kazanıldı kaybedildi kaybedilenler geri alındı tekrardan gönül rızasıyla kaybedildi vesaire vesaire.
Denilebilecek daha birşey yok; Seni diğerlerinden farksız yapmaya tüm gücüyle gece gündüz çalışan bir dünyada, kendin olarak kalabilmek, dünyanın en zor savaşını vermek. Bu savaş başladı mı, artık hiç bitmez..
